Verhuizen en De Nieuwkomers

Vanochtend ben ik weer 'verhuisd' naar Melville House en ik verblijf ik dus weer een stuk dichter bij het koalacentrum. Best fijn, gezien het feit dat het vandaag ook weer veel regende...
Ik heb nu een kleinere kamer, met een badkamer ernaast.
Toen ik bij de koala's aankwam, was Lola verbaasd: "ik wilde je gaan ophalen, vanwege de regen," zei ze. Maar dat hoefde dus niet. Verder vroeg ze of ik deze week iedere middag kon werken (ja, heel graag zelfs!), want er is hier verder niet heel veel te doen. En ik vind het een voorrecht om met de koala's te mogen werken (de Amerikaanse studenten die zouden komen, hebben ineens niets meer van zich laten horen).
En ik ben weer een heel stuk tekst kwijt, ik had nog wel een stuk gekopieerd, expres, omdat ik bang was dat het weer mis zou gaan. Maar ook met het kopieren van de tekst ging het niet helemaal goed...
Ik heb vandaag Norma's verblijf helemaal alleen gedaan (voor het eerst). En Norma bleef heel rustig toen ik haar verblijf schoon ging maken, terwijl ze vaak snel gestresst is.
En toen riep Bev me, om kennis te maken met Rosalie en haar dochter Allika. Het was geweldig om moeder en dochter van dichtbij te zien. Rosalie lijkt zich al helemaal thuis te voelen in haar verblijf, en ze lijkt helemaal niet blind (dat is ze natuurlijk wel), zo goed beweegt ze zich over de boomstronken, met kind op haar rug!
Daarna heb ik Amelia's verblijf bijna helemaal alleen gedaan.
En bij het vervangen van de voetbaden (met desinfectiemiddel voor je schoenen om infecties tussen de verschillende verblijven te voorkomen) heb ik per ongeluk bijna een kikker gedesinfecteerd (die zat in de afvoer).
Millgate was erg rustig vandaag, ik heb een foto van zijn rug, omdat hij zat te slapen. Misschien lukt het binnenkort nog om hem beter in beeld te krijgen! (Ik had vandaag mijn fototoestel wel steeds bij me.)
Nadat ik klaar was in het centrum, zag ik de 'wilde' koalamoeder met kind weer. Fantastisch om te zien, maar niet goed te fotograferen.
Op de terugweg nog even een koffie gehaald bij een uni-cafe. Australiers houden wel van een beetje kwekken, dus de koffieman begon een gesprek. Hij wilde weten wat ik studeerde en ik vertelde hem dat ik niets op de uni-versiteit deed (Austr. korten alles af en zeggen dus nooit 'university', maar altijd 'uni').
Toen ik vertelde dat ik bij de koala's rondhing, ging hij er meteen vanuit dat ik een grote koala-expert was. Ik zei, dat ik nog veel te leren had en echt geen expert was. "Ach ja, je kunt altijd nog meer leren", was zijn reactie. "Maar je weet vast al heel veel." (Yeah, thanks for the confidence!)