Wat een dag, wat een oog
Door: koalamartine
Blijf op de hoogte en volg Martine
13 November 2010 | Australië, Newcastle
Gisteravond voelde ik het al een beetje, pijn in mijn linkeroog. 'Morgen is het over', dacht ik optimistisch. Maar na vannacht een paar keer wakker worden met behoorlijk wat pijn, was het vanochtend helemaal niet over, helaas!
Ik had gepland in de ochtend de bus naar Newcastle te nemen, gelukkig geen Greyhound (met reservering), maar een gewone bus.
Meg, een aardige gast in het hostel, bood aan om me naar een dokter te brengen. Ik ging even vragen wat of welke dokter het handigst was op een zaterdag (hoe kien ik het uit?). De eigenaren van het hostel, zeiden dat de polikliniek het handigst was en Jeanette (eigenaresse) bracht me wel even. Ik ook nog ongerust over het feit dat ik nog niet honderd procent klaar was met het beddengoed. Maar nee, daar moest ik me geen zorgen over maken, dat kwam allemaal goed (klopte ook).
Zowel Jeanette als Meg dachten dat het een gewone oogontsteking was/is, maar de druppels moesten waarschijnlijk toch door een arts worden voorgeschreven. Ik vertelde dat ik er niet helemaal gerust op was, omdat ik jaren geleden een hoornvliesontsteking had gehad. Naar de dokter was sowieso een goed idee.
Onderweg vvertelde Jeanette nog, dat ik waarsschijnlijk niets hoefde te betalen, omdat Nederland een bepaald verdrag met Australie heeft. In de polikliniek hoefde ik alleen een formulier in te vullen en toen ze zag dat ik uit Nederland kwam (ik hoefde het niet te bewijzen), vertelde ze dat ik niets hoefde te betalen. En ze hebben niet eens mijn Nederlandse verzekeringsnummer! Ik had verwacht dat ik het een en ander voor moest schieten en dan in Nederland dclareren. De dokter was heel vriendelijk, alleen geen specialist. Hij heeft me twee dingen meegegeven: druopels en zalf en als het binnen een paar dagen niet over is, moet ik naar een specialist. Het is nu avond en het doet nog steeds behoorlijk veel pijn. En alle tocht en ventilatoren helpen niet echt.
In het ziekenhuis hebben ze toen de dokter klaar was het hostel voor me gebeld en werd ik weer keurig opgehaald. Ik heb ze heel hartelijk bedankt voor deze geweldige service! Daarna hed ik nog zo'n twee uur voor de volgende bus ging en heb ik ngo lekker even genoten van een koala in de tuin! De dieren die ter hoogte van mijn kamer onder het dak zaten, bleken geen possums (dat dacht ik), maar sugar gliders te zijn. Jammer dat dat nachtdieren zijn, want die zijn ook geweldig. Ze hebben hier zoveel geweldige dieren in Oz, om jaloers op te worden, of was ik dat stiekem al?
Tot nu toe vind ik Newcastle niet helemaal geweldig, veel leegstaande en verwaarloosde panden en vanmiddag betrok het weer en ik voel me niet helemaal oke. Dat helpt natuurlijk niet bij het waarderen van een nieuwe stad. Misschien wordt het morgen beter. Ik 'zie' het wel, met mijn linkeroog wat minder, maar goed.
Ik had gepland in de ochtend de bus naar Newcastle te nemen, gelukkig geen Greyhound (met reservering), maar een gewone bus.
Meg, een aardige gast in het hostel, bood aan om me naar een dokter te brengen. Ik ging even vragen wat of welke dokter het handigst was op een zaterdag (hoe kien ik het uit?). De eigenaren van het hostel, zeiden dat de polikliniek het handigst was en Jeanette (eigenaresse) bracht me wel even. Ik ook nog ongerust over het feit dat ik nog niet honderd procent klaar was met het beddengoed. Maar nee, daar moest ik me geen zorgen over maken, dat kwam allemaal goed (klopte ook).
Zowel Jeanette als Meg dachten dat het een gewone oogontsteking was/is, maar de druppels moesten waarschijnlijk toch door een arts worden voorgeschreven. Ik vertelde dat ik er niet helemaal gerust op was, omdat ik jaren geleden een hoornvliesontsteking had gehad. Naar de dokter was sowieso een goed idee.
Onderweg vvertelde Jeanette nog, dat ik waarsschijnlijk niets hoefde te betalen, omdat Nederland een bepaald verdrag met Australie heeft. In de polikliniek hoefde ik alleen een formulier in te vullen en toen ze zag dat ik uit Nederland kwam (ik hoefde het niet te bewijzen), vertelde ze dat ik niets hoefde te betalen. En ze hebben niet eens mijn Nederlandse verzekeringsnummer! Ik had verwacht dat ik het een en ander voor moest schieten en dan in Nederland dclareren. De dokter was heel vriendelijk, alleen geen specialist. Hij heeft me twee dingen meegegeven: druopels en zalf en als het binnen een paar dagen niet over is, moet ik naar een specialist. Het is nu avond en het doet nog steeds behoorlijk veel pijn. En alle tocht en ventilatoren helpen niet echt.
In het ziekenhuis hebben ze toen de dokter klaar was het hostel voor me gebeld en werd ik weer keurig opgehaald. Ik heb ze heel hartelijk bedankt voor deze geweldige service! Daarna hed ik nog zo'n twee uur voor de volgende bus ging en heb ik ngo lekker even genoten van een koala in de tuin! De dieren die ter hoogte van mijn kamer onder het dak zaten, bleken geen possums (dat dacht ik), maar sugar gliders te zijn. Jammer dat dat nachtdieren zijn, want die zijn ook geweldig. Ze hebben hier zoveel geweldige dieren in Oz, om jaloers op te worden, of was ik dat stiekem al?
Tot nu toe vind ik Newcastle niet helemaal geweldig, veel leegstaande en verwaarloosde panden en vanmiddag betrok het weer en ik voel me niet helemaal oke. Dat helpt natuurlijk niet bij het waarderen van een nieuwe stad. Misschien wordt het morgen beter. Ik 'zie' het wel, met mijn linkeroog wat minder, maar goed.
-
13 November 2010 - 10:21
Elah:
zieluuuug
beterschap
-
13 November 2010 - 11:35
Hilde:
Lieve schat,wat een ellende met dat oog zeg.Dat kan je nu net niet gebruiken.Wel fijn ,dat de mensen van Oz je zo goed helpen hoor.Goed in de gaten houden en maar hopen,dat het snel voorbij is.Ook moeilijk afstanden in te schatten en zo.Kan je het met de pijn een beetje uithouden?Moppie,ik hoop dat je nog wat leuke kanten in New Castle kan vinden en onderzoeken.Heel veel liefs en sterkte,dikke xxxxxx Mama -
13 November 2010 - 20:36
Geeske Loerts:
Hai Martine,
Wat naar van je oog, zeg! Ik hoop voor je dat het snel over is en dat het allemaal nog meevalt..
Met veel interesse lees ik je verhalen! En mooie foto's ook! Wat lief, al die koala's!! Smelt smelt..
Geniet van de mooie dingen daar!
Veel lfs, Geeske -
15 November 2010 - 15:07
Bregje:
Beterschap Martine!
Bisous uit France.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
