Genoeg te zien!

Vanochtend scheen de zon niet bij ons naar binnen: het was bewolkt en het zou bewolkt blijven. Jammer, maar geen ramp natuurlijk.
Na het ontbijt de metro maar eens geprobeerd. Dat ging prima, in een paar minuten waren we in het hartje van de stad. Vrijwel meteen kwamen we bij een markt waar allerlei leuke dingen aangeboden werden. We wilde niet meteen met dingen lopen zeulen, dus kochten we niets. (In gedachten maakten we al wel een lijstje!)
We wandelden door de oude stad langs allerlei prachtige gebouwen. Het zijn er ongelofelijk veel (ik heb alleen de foto's nog helemaal niet ingeladen). Gisteren hadden we de astronomische klok over het hoofd gezien, dus daar moesten we nog even goed naar kijken. Op het hele uur doet de klok een soort toneelstukje: er komen meerdere figuren voorbij en 'de dood' (een skelet) zet het hele tafereel in gang.
De bouwstijl van enkele torens heeft een hoog 'Efteling-gehalte', wat de stad een sprookjesachtig uiterlijk geeft. Misschien kan ik het beter als 'Doornroosjes-gehalte' omschrijven, maar een foto toevoegen zou nog handiger zijn natuurlijk.
Op een bepaald moment zagen we in de stad een poster met de tekst "Museum of communism, Praag. It's located above McDonalds in ...-street". Boven de McDonalds? Was dit het toppunt van ironie of was deze poster een grap? De poster bleek geen grap en het museum was interessant. Vooral van de documentaire over Tsjechië van 1968 tot 1989 waren Wilco en ik onder de indruk. De menselijke getuigenissen en bewegende beelden, daar kan geen schriftelijke informatie of foto tegenop. (Daarna liepen we toch anders door de straten die we net op beeld hadden gezien. En uit 1989 kende ik eigenlijk vooral de 'Fluwelen Revolutie', niet de gruwelijkheden die er enkele maanden eerder nog hadden plaatsgevonden. Waren onze ogen toen te druk met heftiger gruwelijkheden elders in de wereld? (China misschien?) Ik vrees van wel.
's Avonds aten we bij een goed vegetarisch restaurant. We hadden geluk dat we er nog net bij konden, het zat helemaal vol en terecht! Mmmm! Daarna gingen we naar de Absintherie, waar we Absinth op traditionele wijze namen. Dat viel wat tegen: doordat de Absinth flink geflambeerd werd samen met een, na verloop van minuten, zwart geworden suikerklontje, was het goedje behoorlijk bitter, maar ook nog steeds heel sterk. Na de eerste ronde hielden we de Absinth voor gezien!
We wandelden nog een stukje door de stad, over de Karelsbrug weer terug naar Mala Strana en daar namen we vanaf station Malastranska de metro terug naar het hotel. Morgen weer een dag!