Lazy Paddles, stukje paradijs

Twee dagen geleden, stond ik vroeg op (5.15 uur), omdat ik de Grey Hound van 6.15 uur moest hebben naar Tea Gardens. Ik werd opgehaald van het tankstation en dat was maar goed ook, want Tea Gardens zelf ligt op 10 km van dat tankstation en er gaat geen bus vanaf het tankstation naar Tea Gardens. Handig geregeld weer, maar gelukkig geen enkel probleem voor mij.
Larry, de eigenaar van het hostel Lazy Paddles haalde me op en was heel vriendelijk. Ik had al wel wat over kayakken op zijn website gelezen, maar had nog niet echt besloten of ik dat wilde ofzo. Hij had een tour staan die ochtend, dan leek het me wel leuk om daarbij aan te sluiten. En dat was het ook! We gingen o.a. door de mangrovebossen en zagen veel vogels, waaronder arenden, pelikanen, aalscholvers (meerdere soorten) en lepelaars. We zagen ook dolfijnen, alleen kwamen die pas voorbij, toen wij net het water uit waren met de kayaks. Beetje jammer, maar je kan niet alles hebben. De dolfijnen zwemmen vaak voorbij in Tea Gardens, zo voor het hostel langs, de rivier in vanaf zee. Ik heb er behoorlijk wat gezien!
's Middags ben ik op de fiets Tea Gardens en Hawks Nest gaan verkennen. Tea Gardens en Hawks Nest maken allemaal deel uit van het gebied Port Stephens (waar ook Nelson Bay, Anna Bay en One mile Beach deel van uitmaken).
Larry zei: Wil je ook een helm of niet? Ik zei dat ik geen helm hoefde, waarop hij antwoordde: 'Vind ik ook, hoor, maar je riskeert wel een boete van de politie van 55 dollar.'
Even slikken, maar ik ben toch zonder helm op pad gegaan. En natuurlijk kwam ik na ongeveer een half uur een politieauto tegen. De agent was bezig met iemand die met een barbecue in de weer was. Toch was ik bang dat de agent daarna achter mij aan zou komen, er waren niet heel veel wegen op het schiereiland waar ik op dat moment was! (Gelukkig heb ik geen boete gekregen)
In het hostel was ik de enige gast op dat moment, luxe!
Larry's vriendin Jenny was er ook nog, zij is Duits en vertrekt in december weer naar Keulen. En ze is heel aardig! Jenny moest de volgende dag werken.
Larry en ik zijn daarom zonder Jenny de Jacaaba gaan beklimmen, een heuvel van 350 meter, met mooi uitzicht op zee, waar walvissen speelden toen wij op Jacaaba stonden.
De foto's geven een indruk, maar ik heb ook nog een video gekregen, die een heel goed beeld van de omgeving schetst! De foto's zijn overigens niet allemaal door mij gemaakt.